xoves, 21 de xullo de 2011

Olivia

Sempre durmías aos meus pés. Saías a recibirnos. Xogamos xuntas. Mesmo nos acompañaches en moitas viaxes. Agarimabas en nós de tal xeito que, desde onte, o fogar está valeiro sen ti. Fuches e es un familiar máis, a nosa e queridísima amiga de ollos esmeralda.