Estamos nun momento máxico, santificado polos católocos baixo a advocación dos santos Xoán (día 24) e Pedro e Pablo (29 de xuño), todos eles figuras moi relevantes do seu panteón.
En Galiza, estes días aínda levan cadanseu nome pagano: o día do Lume Novo e o día do Lume Vello. Dous días marcadores dun espazo temporal, dun momento de purificación polo lume. Noites de meigas. Punto álxido anual de luminiscencia. Noites curtas e longos días. ¿Serán propicios para a iluminación?
E non só prima o lume esta noite tan especial, senón que semella que en tal noite tódolos elementos da natureza potencien as súas propiedades máxicas:
as augas son máis medicinais, o mar propicia máis que nunca a fecundidade, as herbas e plantas recollidas no solsticio teñen un poder especial...
